ამერიკაში მცხოვრები ქართველი მსახიობი, იუნა შაფათავა სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს.

როგორც იუნა წერს, იგი ქართველ მამაკაცებთან ურთიერთობას ვერასდროს დაიჭერს.

“ძალიან დიდი ბოდიშის მოხდით, მაგრამ

ყურადღებით წაიკითხეთ, გთხოვთ:

24/7 ან ვმუშაობ ან გზაში ვარ; ან აეროპორტში, ან რკინიგზის სადგურზე, ან საჭესთან ვზივარ.

ვარ ხშირად გადაღლილი, უჭმელი, უძილო, დრო არ მყოფნის საამისოდ.

ან შუა მუშაობაში, რაც სერიოზულ სტრესულ გარემოში ხდება.

დეტალურ ახსნას არ ვაპირებ, ჩემი ცხოვრების გრაფიკის და იდიოტურ კითხვებსაც ვატარებ, ოღონდ:

უცბად, ჩემი ტელეფონი, იწყებს გაუთავებელ

რ ე კ ვ ა ს! დილის 5-ზე, ღამის პირველზე, 2-ზე, 3-ზე…დილის 6-ზე, დღის და ღამის ნებისმიერ დროს!!!!!!! 

ნამუსი არ გაქვთ, ამიხსენით??? 

ვცდილობ, არ გავღიზიანდე, არ გავცოფდე, მადლობელი ვიყო

ყურადღებისთვის, მაგრამ

მერე ვხვდები- ზოგი რომ მიუშვა, სექს სათამაშოსავით გიხმარს და გადაგაგდებს- ეს, საერთოდ, ქართველ კაცებს ახასიათებთ, ქალებთან დამოკიდებულებაში.

მადლობა, სიყვარულისთვის; მადლობა, რომ 47 წლის ასაკში, ერექციას ისევ იწვევს თქვენში ჩემი დანახვა- ღმერთია მოწმე, ქართველი კაცები ძმებად მიმაჩნია. რაიმე ინტერსქესური ურთიერთობა გამორიცხულია.

კითხვა ისმის: წავშალო

ქსელები თქვენს გამო? ‘პოპულარობისთვის’

არ მაქვს, ჩემს პროფესიას სჭირდება ასე.

ისეთი დაღლილი ვარ ხოლმე, ტარება მეზიზღება და უცებ რუკა ითიშება სადმე გადაკარგულში და საერთოდ უცნობი ადამიანი რეკავს, რეკავს, რეკავს- ფეხებზე ჰკიდია, რომ

შეიძლება ან ვინმეს ბედი წყდებოდეს, ან მეძინოს, ან ვმუშაობდე, ან ჩემს ცხოვრებაში რაღაც გამოუსწორებელი შეცდომის მიზეზი გახდეს, ფატალურის ჩათვლით- გაარღვევს ყველანაირ DNDს, რეკავს საათობით, მერე წერას იწყებს- იუნა, იუნა, იუნა, გამარჯობა, იუნა, კუნილინგუსი გევასება, იუნა, რატომ

არ მპასუხობ, ბავშვობიდან მიყვარხარ, იუნა…..

რამდენჯერ გთხოვეთ…

დღესაც ძლივს, ღამე ჩამოთრეულს, მთელი დღე ჭოტივით კომპიუტერის კამერაში გაჭიმული ვიღიმოდი და რომ მოვრჩი, საღამოს 5-ზე, ლოგინზე ანგარიშის დასაწერად დავწექი და ჩამეძინა, 5 წუთით, რომ ტელეფონზე უცხო ნომერმა დარეკა, უცნობმა ნომერმა – როგორ ხარო გეფიცებით, ძალიან ვაფასებ სიყვარულს, მაგრამ მეც ხომ ადამიანი ვარ ისეთ საცობში მირეკა ვიღაცამ გუშინ, რომ გადავიჩეხო, სადმე, არ შეგრცხვებათ? ვერ ვთიშავ ამ დედააფეთქებულს და რუკას თვუთმფრინავის modeზე არ მიჩვენებს…მე ჩემი ოჯახის წევრები არ მირეკავენ უადგილოდ, იციან, რა დაკავებული ვარ; არ შემიძლია ტელეფონის გათიშვა, სამწუხაროდ და ვერც ქსელებს ვშლი. ვერც ნომერს გამოვცვლი, მჭირდება ეს ნომერი, მიბმული

ქსელებზე:

ელფოსტას მაინც ნუ მისპამავთ, ძალიან კრეატიულები…

ადამიანობა იქონიეთ, წერეთ მშვიდად, 1950

წელს რას იზამდით? რომელი ავა გარდნერი მე მნახეთ, ხალხო?? 

ქმარი არ მყავს, მაგრამ არც მარტო ვარ, ნუთუ ვერ ხვდებით, რომ

თუ პეტრეს, გიორგის, კაკოს არ ასვენებს ჩემი ფოტო, კევინ, სტივენდ, ჯორჯს თქვენზე ნაკლები ფანტაზია არ აქვთ და ესენიც კარგად მივლიან წრეებს… ასე ერთ დილას ჩემმა ერთ ერთმა ბოიფრენდმა გაიღვიძა ჩემს ტელეფონზე უსასრულო რეკვით, ვინ გირეკავსო გაუთავებლად და ახსნა მომიწია, დილის 6-ზე, რომ სულ

უცხო კაც კაცები) მირეკავდა (მირეკავდნენ)..ჯანდაბა იმის თავს, მაგრამ ნამუსი არ გაქვთ??? 

მე თქვენს ცოლებს და შეყვარებულებს ვურეკავ? გაწუხებთ??? 

მაყანყალებს დაღლილობით, დედაჩემი არ მირეკავს, იქნებ მოახერხა და ისვენებს და არ გავაღვიძოო-

რამდენი ხანია ამ თხოვნის დაწერისგან ვიკავებ თავს, მაგრამ არ გესმით ფოტოს ვდებ იმიტომ, რომ ფოტოებს ათვალიერებთ და იქნებ ტექსტიც წაიკითხოთ-

მორჩა ჩემი ქართველ კაცებთან ურთიერთობა, 7 წლის წინ. თქვენი შეხვედრაზე თხოვნა და დაპატიჟება სრულიად იგნორირებულია.

არ მაინტერესებს, გესმით? მადლობელი ვარ, 40 წელი დავხურე თქვენით. მაგრამ არ მაინტერესებს და გამორუცხულია, ბიბლიაზე ვიფიცებ- გამორიცხულია ჩემი და ქართველი კაცის ურთიერთობა, ძმობის და მეგობრობის გარდა, ვინც არ უნდა იყოს. ავხსენი ეს მილიონჯერ. შანსი ჰქონდა მხოლოდ ვახტანგ გორგასალს, როცა დაეწევით, მიღწევებში, მაშინ მიხვდებით- უცხო ქალს, ტელეფონზე და ქსელებში, არ აწუხებენ. მსოფლიო უნდა დაიპყროთ, ჯერ, რომ დაიმსახუროთ ქალის ყურადღება, სასქესო

ბანჯღვლიანი ორგანოს ტრიალი მხოლოდ გულს მირევს… და კიდევ ერთი: ყველას თავისი პატარა, სარეველებით სავსე ეზო დიდი რატომ ჰგონია, ვერ ვხვდები …

იკაჩავეთ ცოტა, ფორმაში მაინც მოდით… თქვენს კუნთებზე დიდი, ტუჩები აქვთ დღევანდელ ‘ლამაზ’ გოგოებს  ‘დაბლოკე’ არ მირჩიოთ; საჯაროა ჩემი პროფილები, ელემენტარულია, რომ ვბლოკავ მერე”, – წერს იუნა შაფათავა.